هنگامی که آب در روی کره زمین قراردارد، چه درون یک دریاچه باشد، چه درون یک لیوان آب، جاذبه زمین آن را به پایین میکشد و آن را به شکل ظرفی در می‌‌آورد که درون آن قرار دارد.
اما در فضا تاثیرات جاذبه متفاوت است. اشیایی که در مدار زمین قرار دارند، همچنان تحت تاثیر جاذبه قرار دارند، اما در وضعیت سقوط آزاد هستند، یعنی در حالی که به سوی زمین سقوط می‌کند، در حال حرکت مداری، حرکت مداوم جانبی،هستند. این وضعیت عملا باعث ایجاد حالت بی‌وزنی در آنها می‌شود.
قطرات مایعات در فضا در نبود نیروی وزن، تحت تاثیر نیروی کشش سطحی به شکل کره در می‌آیند.
کشش میان مولکول‌ها در سطح آب باعث می‌شود، آنها مانند پوسته‌ای کش‌سان عمل کنند. هر مولکول با کششی مساوی مولکول‌های مجاورش را به سوی خود میکشد.
این گروه مولکول‌هایی که مانند آهن‌رباهایی کوچک محکم به سوی هم کشیده میشوند، کوچکترین به صورت کوچکترین سطح ممکن در یک حجم هندسی یعنی به شکل یک کره در می‌آیند
